Boven op het Dak

Een zwarte kat schiet bang weg als er plots een jongen naast hem zit. De jongen blaast en kijkt de kat verveeld na. Dwyer ging rustig op het dak zitten, zijn favoriete plekje. Hij gromde even zacht, toen hij voelde dat er iemand aan zijn kleding stond te trekken. Hij draaide zich snel om en zag een bruine kat zitten die in zijn bloes stond te klauwen. Dwyer gromde en blies n joeg zo de kat weg, Hij zuchten en keek naar de zon die net onderging, hij haalde uit zijn borstzakje een sigaret en een aansteker en stak hem aan. Hij stopt de aansteker terug en blies een rook wolkje uit. Rustig ging hij op zijn rug liggen en sloeg zijn armen onder zijn hoofd, rustig viel Dwyer in slaap.

Op het dak van het gebouw naast de jongen klom Saia. Behendig sprong ze op het dak en ging zitten. Ze keek altijd vanaf een dak naar de zonsondergang. En vandaag had ze dit dak gekozen. Ze had de jongen op het andere dak nog niet gezien. Ze knipte even met haar vingers om een kleine vuurbol te laten verschijnen die het een klein beetje verlichtte toen ze naar de zonsondergang keek.

Katten gemiauw, ik haat katten gemiauw, ook al zijn het mijn favoriete beesten toch is geluid dat ze maken verschrikkelijk. Ik miauw geïrriteerd terug en zie een vuurbal naast me. Ik snap nu ook waarom de katten zo aan het miauwen waren. Ze dachten dat er brand was. Ik sta rustig op, pak mijn boog en leg er een pijl in. Ik span en richt op de vuurbal. Als ik de bal goed zie, laat ik los. De pijn gaat dwars door de bal heen, vat vlam en schiet verder. Ik maak me geen zorgen waar de pijl land, dat boeit me nooit. Het leukste is om mensen te waarschuwen dat ik er ben.

Zo gauw als de pijl door de vuurbal heen was geschoten was Saia opgesprongen. Uit een klein binnezakje in haar mouw verborgen pakte ze drie suricans. Haar blik ging naar de plek vanwaar de pijl was afgeschoten. Ze zag een jongen net als Ikuto staan. Met oren en een staart.

Ik kijk naar het meisje, schat haar leeftijd in, ongeveer 2 jaar jonger dan ik zelf. Een grijns op mijn lippen, ik loop naar de rand van het dak. Kijk naar beneden, zit op ongeveer 4 meter hoogte. Kijk voor me, ongeveer de afstand geschat is 6 meter. Ik loop terug, naar de plek waar ik net stond. Ik neem een aanloop en ren naar de rand toe. Ik zet me af met mijn voet en land op mijn voeten, recht voor het meisje. Ik grijns en kijk achter me, ik sta op ongeveer 2 meter van de rand, wat inhoud dat ik ruim 8 meter gesprongen ben. en aardige prestatie, al vind ik het zelf. Ik neem een trekje van mijn sigaret en kijk naar het meisje, Ik zeg niets. Wacht op het stem geluid van de persoon voor me.

Saia keek de jongen voor haar recht aan. Ze moest iets omhoog kijken omdat hij ouder en daarmee ook iets langer was dan zij. De suricans rustte nog steeds in haar hand. ''Een vrij interesante manier om iemand te begroeten'' zei ze doelend op zijn eerdere actie met zijn pijl en boog. Haar stem klonk zuiver en helder.

Ikuto sprong behendig op het dak. Hij keek naar Saia en de onbekende halfkat net zoals hij. Yoru zat rustig op zzijn schouder. Ikuto keek beiden aan maar zei niets, zijn oortjes bewogen op en neer en zijn staart zwiepte heen en weer.

Ik luister naar de heldere stem van het meisje voor me, ik loop een rondje en ga dan op de rand van het dak staan. Als ze wil kan ze me zo van het dak afgooien. Onder me hoor ik verbaast mensen roepen, zeggen dat ik niet naar beneden moet springen. Ik grijns enkel en zegt tegen het meisje, ''Dit was nog een milde vorm van een begroeting, maar vooruit. Ik ben Dwyer,'' Ik spreek rustig, met een zachte, muzikale stem. Mijn stem is, in tegenstelling van andere jongens, vrij hoog. Iets waar ik niet blij mee ben, maar ik gebruik het wel eens, om te zingen. Mijn blik valt op de Suricans in de hand van het meisje, ''Dus jij dacht me daarmee aan te vallen, Het is lastig een kat te vangen.'' Ik grijns enkel en kijk weer naar beneden, ''Domme Mensjes,'' zeg ik zacht als ik ze zie wijzen. Ik merk dat er nog iemand bij was gekomen. Mijn oren gaan even naar achter en daarna weer omhoog. Ik draai me langzaam om en kijk naar het gezicht van een andere halfkat die hij had gezien in een steegje.

''Het was de bedoeling je af te schrikken. Suricans zijn niet geschikt voor het vangen van katten'' zei Saia. Vanuit haar ooghoeken zag ze Ikuto maar liet hem even voor wat hij was. ''Nee daarmee zou ik nog geen vlieg raken laat staan jou'' vervolgde ze. Toch bleven de suricans in haar hand.

"inderdaad katten zijn lastig te vangen, vooral de zwarten onder hen" zei Ikuto en hij aaide Yoru eens. Hij keek toen droog naar Dwyer. "ik speel viool waarvan de meesten alleen maar kunnen dromen". Zijn staart ging rustig heen en weer terwijl hi naar Dwyer keek.

Ik let niet op de halfkat zegt, ik let enkel op het meisje voor me. Ik glimlach even naar haar en pak een van suricans, mijn vader was een ninja, ik heb van hem geleerd hoe ik het moet doen. Toch leg ik ze voorzichtig terug, ik heb nu geen zin om iemand pijn te doen. Vroeger zou ik er een moord voor hebben gedaan om met zo'n ding te mogen spelen. Geirriteerd luister ik naar wat de jongen te zeggen had. ''Van die katten geef ik je gelijk, maar van die Viool, dat zal wel. Ik heb het niet zo met Muziek, ik zing enkel.'' Een kleine glimlach verschijnt op mijn lippen. I kijk om me hen voordat ik me weer op de jongen richt

Saia deed niets toen Dwyer een van haar suricans pakte. Ze liet hem gewoon zijn gang gaan en nam hem weer aan toen hij hem terug gaf. Ze keek op toen Dwyer vertelde dat hij zong. Zijzelf zong ook. Maar speelde ook fluit en danste. Ze vertelde er nu maar niets over. Ze hield niet van opscheperijen.

Ikuto haalde zijn vioolkist van zijn rug. Hij nam de viool eruit en zette zijn kin op de steun. Hij nam daarbij ook de strijkstok en hij begon te spelen. Hij sloot zijn ogen en liet zich meegaan met wat hij speelde

Zwijgend laat ik me meedrijven op de muziek, ik sluit mijn ogen en zie mijn zusje voor me staan. Ze draagt een mooie bloed rode japon, en heeft een rode strik in haar haren. Ik val op mijn knieën en pak haar hand, ''Azura, ben...ben jij het echt.'' Vraag ik langzaam, met enige moeite knipper ik tranen weg. het meisje, Azura legt haar vinger op mijn lippen en zegt me dat ik stil moet zijn. Ik voel dat mijn wangen nat woorden. Met een verbaasde blik open ik mijn ogen, ik voel met de rug van mijn had over mijn wangen. Die tot mijn verbazing ook echt nat zijn. Ik veeg ze droog en buig naar de jongen. ''Je speelt goed, daar kan ik niet meer onderuit, ik zal je mijn zangkunsten laten horen. Schrik niet, het is een luid nummer.'' ik grijns even, denk na en begin zachtjes te zingen

Ikuto legde zijn viool weg en luisterde naar zijn zangtalent. Hij sloot zijn ogen en zag zijn zusje Utau voor zich. Hij opende zijn ogen weer en keek naar Dwyer "mooi". Hij grijnsde eens.

Saia luisterde naar Ikuto. Ze kende het lied. Hij had het eerder bij het meer gespeelt. Daarna luisterde ze naar Dwyer die er meteen erna begon te zingen. Ze moest eerlijk toegeven dat dat ook niet verkeerd klonk. Haar blik ging naar de hemel boven hen weer duizende sterren straalde. Ze voelde een traan over haar wang glijden. Toen Dwyer klaar was met zingen kon ze het niet laten zelf ook zachtjes te zingen.

https://www.youtube.com/watch?v=b5_ks-dhCtU&feature=related

Ikuto was niet zo'n huiler maar wist wel echte goede zingers te waarderen. Hij keek naar saia die ook begon te zingen. Hij glimlachtte eens en sloot zijn ogen, zo kon de klank goed door hem doordringen.

Ik luister naar de klanken van het liedje dat het meisje zingt. Ik merk op dat zelfs mijn eigen koppijn van een tijdje geleden verdwijnt. Een lied kan een betekenis hebben, maar ook een gave. Ik glimlach en kijk naar de halfkat, Wie was hij? Omdat het liedje door ging wilde ik niets zeggen en genoot gewoon van de muziek. Een kleine kat, nog geen 4 weken oud kwam aan wandelen en ik pakte het op. Zachtjes streelde ik het ruggetje van het jongen dier en luisterde naar het lied en het gespin.

Toen Saia klaar was ging ze even met de rug van haar hand langs haar ogen. ''Excuseer'' was het enigste dat ze nog zei daarna. Ze nam een aanloopje en sprong van het dak af. Ze greep tussen haar laars vandaan een stok en een lannge streep vuur kwam eruit. Ze greep de korte stok met beide handen vast en sloeg de vuurzweep om een paal zodat Saia veillig de grond bereikte. Daarna rende ze weg. Op weg naar het meer.