Wonde schoonmaken

Shana kwam aanlopen met Nikki en zuchtte. "Wat een stommerd" mompelde ze zacht. Ze ging op een rots zitten en keek naar de wonde. Ze zuchtte diep en vond het erg voor Ikuto dat ze wegliep. Ze nam wat water en wastte de wonde. Ze had veel pijn maar het mocht neit erger worden.

Ikuto zat in een boom "als je mij een stommerd vind mag je dat in mijn gezicht zeggen". Hij had vele schaafwonden op zijn gezicht. Hij bewoog eens mijn oortjes en keek toen naar Shana.

Shana hoorde Ikuto en draaide haar om. Ze zag hem zitten en zweeg. "dat ben je neit" zei ze zacht. Ze voelde weer even een steek in haar buik en legde haar hand erop.

"waarom zei je dat dan?"vroeg Ikuto die even over een schaafwonde wreef. . Hij had ook een bloedende knie waardat druppels bloed afvielen.

Shana zcuhtte. "Ik had het over die zus van je" zei ze stil. Ze wendde haar blik af en keek naar haar spiegelbeeld.

Ikuto sprong op de grond maar zakte door zijn been. Hij gromde eens en probeerde op te staan, tevergeefse poging. Hij zuchtte en bleef maar zitten. "Niets tegen mij zus"

Shana hoorde het en draaide haar om. "Nou sorry!" riep ze. "Maar hoe denk je dat ik me voel als ze over de vloek vertelt?!" riep ze kwaad. Ze draaide haar om en keek strak naar het water.

Ikuto zuchtte en zei "ik snap je ik zal maar uit je buurt blijven voortaan". Hij probeerde op te staan en hinkte voort maar al snel viel hij gewoon flauw.

Shana draaide haar om. "Nee..." zei ze. Opeens zag ze hem liggen en rende naar hem toe. ze nam wat water en deed dat over zijn gezicht. Ze verbond de wonde met een stuk van haar kleed.

Ikuto ademde zwaar en hij had zweet druppeltjes op zijn hoofd. Hij had teveel bloed verloren en de schaafwondes op zijn gezicht zagen er ook niet al te best uit.

Shana verbond het goed en pakte een ander stuk van haar kleed. Ze maakte het nat en deptte op de schaafwonden.

Ikuto zijn ogen knepen zich toe van de pijn. Hij duwde zijn tanden op elkaar en hij lijdde best veel pijn.

Shana zag het. Ze wist dat hij pijn had maar anders zouden ze nooit genezen. Ze demptte er nog wat op en stopte dan.

Ikuto opende zijn ogen en hij stond moeizaam op "ik zal je niet meer tot last zijn". Hij wou stappen maar zakte al snel weer in. Hij keek even droog naar zijn been.

Shana zuchtte. "Blijf nou" zei ze zacht. Ze keek hem aan en stond op. Ze pakte zijn hand en hielp hem opstaan.

"je beledigde mijn zuster en dan vloog je uit tegen mij"mompelde Ikuto. Hij nam haar hand en stond op. Hij leunde al snel tegen de boom.

Shana zuchtte. "Zij kwetste me" zei ze zacht. "En sorry ervoor" zei ze zuchtend. Ze draaide haar om en wilde weglopen.

"ze is nu eenmaal zo"zei Ikuto die haar tegenhield "als je me achterlaat, sterf ik vast". Hij zuchtte diep en keek Shana aan.

Shana stopte. "Dan moet ze maar aardiger leren doen" zei ze stil. Ze zuchtte en keek naar de grond amar bleef wel.

Ikuto ging met een vermoeide blik zitten. Hij wreef over zijn schaafwonden en gromde eens. Het deed veel pijn. "dat moet je haar dan maar zeggen"

Shana haalde haar schouders op. "Laat der mar" zei ze zuchtend. Ze ging zitten en keek stil naar de rivier

Ikuto gaf haar een vlugge kus op haar wang. Hij legde zich toen met zijn hoofd tegen de boom; Hij sloot zijn ogen eventjes.

Shana schrok en keek naar hem. Ze zweeg en keek weer naar de rivier.

"is er iets?"vroeg Ikuto die een beetje bezorgd naar Shana keek nadat hij zijn ogen had geopend. Hij geeuwde eens en rekte zich uit.

Shana schudde haar hoofd. "Nee hoor" zei ze stil. Ze keek kort naar hem maar daarna terug naar de stromende rivier.