De fluit

Nikki kwam aanrennen bij open velden. Hier kwam bijna niemand zag ze. Ze keek omhoog naar Tork die rondjes vloog. Hier ergens kwam het gefluit vandaan. Ze rende erheen en botste tegen een man aan. Ze schrok en viel. De man grijnsde. "Zozoz Nikki weer" zei hij grijnzend. Hij pakte haar vast en gooide haar op de grond. Hij zette zijn voet op haar. "Eens kijken of dit werkt" zei hij grijnzend. Nikki gromde en kreeg rode ogen en rood haar. Ze veranderde en gooide hem ven haar af. Ze sprong recht en trok haar zwaard. De man grijnsde. "Goedzo, precies wat ik wilde" zei hij grijnzend. Hij pakte een soort fluit en blaasde er hard op. Nikki schrok en kneep haar ogen en oren dicht. Ze voelde hoofdpijn en zakte op haar knieen. Daarna viel ze bewusteloos. De man lachtte vals en liep rustig weg.

[Gras maaien x')]

Denail had alles gezien maar hij was net te laat geweest. Hij rees uit de grond en nam zijn normale gedaante aan. Daarna rende hij op Nikki af. Hij tilde haar half overeind. ''Nikki'' fluisterde hij zacht. Daarna keek hij nog even in de richting waar de man verdwenen was. Denail voelde zich schuldig dat hij niet eerder was geweest. Dan had hij haar kunnen helpen.

Nikki was nog steeds bewusteloos en reageerde niet. Ze was weer in haar normale gedaante. Opnieuw kreeg ze de droom, de droom van haar verleden...

Een meisje met blond haar lag in de armen van een man. Hij grijnsde en vervloekte haar. Het meisje zakte in en raakte bewusteloos. Haar nicht probeerde haar te helpen mar kreeg een zwaard door haar buik, de zwakke plek en zakte in. De man vervloekte ook haar en ging weg. Het meisje werd wakker en zag haar nicht liggen. "SHANA?!" riep ze geschrokken...

Nikki schrok wakker en zag dat Denail er was. "D d denail?" vroeg ze zacht. Ze voelde even aan haar pijnlijke hoofd. Ze zuchtte even en voelde haar zwak. Wat was dat toch? Een fluit...Maar wat voor een? Ze zuchtte en keek Denail aan.

''Geen zorgen Nikki. Alles gaat goed komen'' zei Denail om haar een beetje gerust te stellen. Zijn ogen lichtte vuurrood op toen hij nogmaals naar de kant keek waar de man verdwenen was. Woede voelde Denail binnenin hem. Waarom wist hij niet maar hij wou wraak op die man.

Nikki knikte zacht en zag de vuurrode ogen. Ze streelde zijn wang en keek hem aan. "Rustig" zei ze zacht. Ze draaide opeens zijn hoofd naar haar toe en drukte rustig haar lippen op de zijne. Ze was té zwak iets anders te doen en dit vond ze best fijn.

Denail zoende Nikki terug en keek haar aan. Zijn ogen waren nog steeds rood maar waren niet zo fel meer. Enkel nog een zwak schijnsel. ''Ik kan het niet helpen. Ik heb het gevoel je te moeten beschermen'' zei hij zacht tegen haar. Hij streek even zachtjes een lok haar langs haar gezicht.

Nikki keek hem aan en glimlachtte. "Als je maar niet zoals bij die andere man doet dan is het goed" zei ze zacht. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en zuchtte even. Ze keek naar het litteken op haar arm en zuchtte. Ze keek naar zijn vuurrode ogen. "Ik euhm hou van je" zei ze zacht.

Denail zei even niets. ''Ik ook van jou'' zei hij daarna ook zacht.
''Als ik ooit vertrek beloof ik dat ik je meeneem'' zei hij daarna.
Denail herinerde zich hun gesprek in de steeg nog wel. Nikki had gezegd dat als hij weg zou gaan ze met hem mee zou gaan.

Nikki bloosde iets en glimlachtte. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en zuchtte even. Ze sloot kort haar ogen en keek dan weer. Ze keek stil naar de grond en dan weer naar hem.

Denail glimlachte zachtjes. ''Nu moet je eerst rusten'' zei hij. Hij tilde haar op en stond zelf ook op. Hij keek om zich heen of hij ergens een plaats kon zien waar Nikki eventueel kon overnachten. Verderop zag hij een grote rots. Daar konden ze even zitten. Denail droeg Nikki ernaartoe en legde haar voorzichtig bij de rots neer. De rotswand achter haar ter ondersteuning.

Nikki glimlachtte en bleef zitten. Ze zuchtte kot en gaf Denail een zoen. Ze bloosde iets maar niet zo heel erg. Ze grinnikte even en keek even naar de grond en dan weer naar hem.